‘k Had maar net de wekker op half acht gezet,
staat daar plotseling ’n engel voor mijn bed.
“Engel” zeg ik “als j’n vrouw bent, pak je dan weg.
M’n hartsvriendin verdraagt de concurrentie slecht.
Ben j’n man, dan heb je de verkeerde voor,
vlieg dan even naar Gijsbrecht De Geilaerdt door!”

“Welnee” zegt de engel, “man, waar jij het haalt.
Ik ben man noch vrouw, ik ben strikt neutraal.
M’n sekskenmerken draag ik op mijn rug en zonder
liegen haal ik daarmee gemakkelijk honderd
als ik de wind vanachter heb; maar nu ter zake,
ik heb ’n hartig eitje met jou te kraken!”

“Engel” zeg ik, “kraak gerust maar maak het kort,
ik hoop dat je weg bent als ik wakker wordt.”

“Welnu” zegt dat engel, “jij bent uitverkoren
om mee te zingen in Gods engelenkoren.
Ik hoef alleen je poot onder dit contract,
dan help ik je ’n zwing als je je koffers pakt.”

“En wat geef je in ruil
voor de tranen op mijn kuil?

Een dooie verzamelplaats vol saaie pieten,
vol bisschoppen en priesters en vol vrome grieten.
Vol kerkvaders en kerkmoeders en heilige leken
en kluizenaars die nooit eens naar de meisjes keken.
Wat moet het drommels saai zijn in de hemel.

De lui zweven er rond met d’r verheerlijkt lijf,
geen spoor van sinusitis of van syfilis,
van kanker of van speen in dit devoot bedrijf.
Je weet gewoon niet meer wat een geneesheer is.
Het moet ’n saaie boel zijn in de hemel.”



Tekst en muziek: Jan De Wilde