Je zit voor je uit te staren
Is er iets
zijn het de wereld of de mensen
of zie je nu het grote niets
Dat je aanstaart uit het donker,
van de rand van je bestaan
Vanaf de puinhoop van de kansen
die je voorbij hebt laten gaan
Dit was de laatste keer
het kan zo echt niet langer
dit was de laatste keer
vanaf morgen gaat het anders
Zijn het de onvervulde wensen,
is het een onderdrukte schreeuw
of is het dat je zit te wachten
op het einde van de eeuw
Zijn het niet gewoon het late uur
en het water bij de wijn
die alles doen vervagen