Zeven uur maandagmorgen
Maria ligt in bed
Er ligt een vreemde man naast haar
Die ze twintig jaren kent
En Maria die is moe
Maria is levensmoe

En elke maandagmorgen
Denkt ze
Got ik ben hier weg
Ik laat de boel hier maar bedijen
Ik pak mijn koffers en vertrek
Want de kinderen zijn groot
Dus wat doet het er nog toe
Maar ze is zo moe

Ga(Maria)'t is nog niet te laat
Toe gun het je zelf
Het wordt tijd dat je gaat
Ga(Maria)'t is nog niet te laat
Ga vandaag
Maria

Acht uur maandagmorgen
De koffie is gezet
De krant die ligt tussen hen beide
Het nieuws die dag is slecht
En ze zijgt in alle talen
En hij vraagt al twintig jaar niet meer waarom

Als ze denkt aan al die moeite
Jarenlang aan een stuk door
Te veel pijn,te veel verwijten
Waar in godsnaam doet ze het voor
Al dat moois dat hij beloofde
Bleek een misselijke grap
Dag na dag

Ga(Maria)'t is nog niet te laat
Toe gun het je zelf
Het wordt tijd dat je gaat
Ga(Maria)'t is nog niet te laat
Ga vandaag
Maria