Laat je masker vallen
En kijk eens wat je in je ogen vindt
Een breekbaar mens die soms bang is
Bang voor het licht dat je bent

Als de maskers vallen
Zijn we weer bij het begin
In onschuld, onbevangen
’t Is een heldere herinnering

Laat je hogere zelf weer spreken
Voel het vertrouwen zo bekend
Je meest kwetsbare gevoeligheid
Blijkt vaak je grootste talent

Als de maskers vallen
Zijn we waar we willen zijn
In onschuld, onbevangen
In een leven zonder schijn

Eeuwen zal ik op je wachten
Tot het veilig is voor jou
Om je ware zelf te leven
Met een lichtkleed hemelsblauw

Als de maskers vallen
Zijn we in een gouden tijd
In onschuld, onbevangen
In een leven zonder strijd.

Als de maskers vallen
Zijn we weer bij het begin
In onschuld, onbevangen
’t Is een heldere herinnering