Der is al zoveel gezegd
Zoveel geschreven
Over de liefde van die ene vrouw voor die ene man
Maar na de overmaat van 't begin
Komt toch altijd weer de kentering
Bij die ene man of die ene vrouw, een teleurstelling

Der is al zoveel gezegd
Zoveel geschreven
Over dit Vlaanderenland, dit vlakke land, le plat pays
Brel bezong met heel z'n ziel
De schoonheid van dit land
Maar ook de andere kant, van Knokke Zoet, la bourgeoisie

En toch hou ik van de mensen die hier wonen
't Is als een liefde 
Met kwaaie dagen en goeie hoop
Al is Vlaanderen maar een kleur
Zachtjes op de achtergrond
Ik ben hier graag, dit is m'n thuis, m'n eindstation

Der is al zoveel gezegd
Zoveel geschreven
Over de lichtjes van de Schelde en z'n romantiek
Over steden met rooie daken, vervuiling, rassenhaat
Soms lijken steden 
Zoveel mooier op een ouwe ansichtkaart

En toch hou ik van de mensen die hier wonen
't Is als een liefde 
Met kwaaie dagen en goeie hoop
Al is Vlaanderen maar een kleur
Zachtjes op de achtergrond
Ik ben hier graag, dit is m'n thuis, m'n eindstation

Al is Vlaanderen maar een kleur
Zachtjes op de achtergrond
Ik ben hier graag, dit is m'n thuis, m'n eindstation