PROTESTLIEKE TEGEN DE VERKWISTINGSMAATSCHAPPIJ
 
Ik heb gisterenavond m’n vrouw nog is gebeft,
Allee tis te zeggen,  hetgeen  van heur nog overbleft,
Want een week of drij geleje,
Is zij plotseling overleje,
Mor ze lee nog altijd in ons bed …
 
 
Ge begint het te rieken en oek wel te smaken
In staat van ontbinding begint ze na te g’raken,
Mor ‘k heb ze frisser gelee,
En dan kan ze nog efkes mee,
Dus moettek mij nog gien zeurge maken …
 
 
Want na is ze gewillig en warekt z’eind’lijk mee,
Gedaan met da gezeik da ze weral koppijn hee,
Dus weurdt z’anaal genomen,
Zen’k in heur bakkes kleergekomen,
Veur heur is het amol na okee …
 
 
Ik heb heur gist’renavond dan oek een beurt gegeven,
En oek al is ze dood, toch zit ze nog vol leven,
’t is zalig zacht en warem,
al die maaien on mijnen daarem,
ja z’is nog alt’ ni afgeschreven.
 
 
Ik zen milieubewust en draag m’n steentje bij,
Den afvalbaareg verkleinen in ons verkwistingsmaatschappij,
D’r weurdt teveel weggesmeten,
Da nog ni is versleten,
Mor ge zie, da’s ni ’t geval bij mij ….