Een bekwame chirurg in Den Dolder
Had elektrische treinen vergaard
Daar speelde hij mee op zijn zolder
En neuriede zacht in zijn baard
Toen men hem eens riep voor het eten
Ach, toen bleek hij nergens te zijn
En wat eveneens was verdwenen
Dat was er zijn lievelingstrein

Zijn kindertjes gaven te laat, ja, te laat
Hun vadertjelief een uitstekende raad:

Speel nooit met elektrische treinen
Ach vadertje, vadertjelief
Want voor je het weet word je kleiner
En je past in zo’n locomotief
Dan ga je eenzaam uit rijden
Tot over de horizon
Langs vroegere landen en tijden
Naar het Sint-Pieterpoortstation