Een kleine zwarte jongen op een podium
houdt een toespraak voor tienduizend man publiek.
Een spannende gebeurtenis,
want iedereen weet wie hij is
en hoe hij vecht.
N’Kosi, N’Kosi… En dit is wat hij zegt:

Je krijgt geen aids van onze zoenen of van een hand vast houden,
je krijgt het niet van knuffelen, hoe kom je daar nou bij.
We zijn niet raar of anders, we zijn toevallig ziek
en verder zijn wij precies als jij.

N’Kosi is besmet voor hij geboren was,
in Zuid-Afrika komt dat nu heel veel voor.
Hij reisde door het hele land,
een interview in elke krant
en het journaal.
N’Kosi, N’Kosi… En dit is zijn verhaal:

Je krijgt geen aids van onze zoenen of van een hand vast houden,
je krijgt het niet van knuffelen, hoe kom je daar nou bij.
We zijn niet raar of anders, we zijn toevallig ziek
en verder zijn wij precies als jij.

Hoe komt het nou dat iets je pas raakt
wanneer een kind het je duidelijk maakt?
Is dat niet raar?
N’Kosi, N’Kosi, N’Kosi… Hij werd twaalf jaar.