Vandaag is morgen gisteren
en dit nu is nu al toen.
Daar wil de landschapsfotograaf
zo graag iets tegen doen.

Hij kijkt naar wolken in de lucht,
naar hun langzame ballet
en heeft het met een korte klik
voor eeuwig stilgezet.

Hij heeft een engelengeduld
van een jager met zijn prooi.
‘O ja,’ zegt hij, ‘zo wordt het goed,
zo valt het licht heel mooi.’

Hij maakt een klaaglied van een muur
en een landschap van een gracht
en een professor van het paard,
dat op de ochtend wacht.

Soms loopt hij langs een stukje bos,
dat hij graag onthouden wil.
‘Dit plekje leg ik vast,’ zegt hij,
‘in het midden van april.’

Vandaag is morgen gisteren
en dit nu is nu al toen.
Daar wil de landschapsfotograaf
zo graag iets tegen doen.