Mijn kamer is een kunsthal in het klein:
ik heb een landschap op de muur gespoten,
met tien geraamtes in de maneschijn,
die dansen op behaarde bokkenpoten.

Ik heb een melkfles aan het plafond gehangen
tussen een taartschep en een tafelpoot.
Ik heb een steekmug en een spin gevangen
en opgeschilderd in oplichtend rood.

Ik heb uit mijn bureau een beeld gesneden:
een borstbeeld van mezelf als kunstenaar.
En van de mat heb ik een hoge, brede
oranje hoed gemaakt met naald en schaar.

Mijn kamer is een kunsthal in het klein
en wie naar binnen wil die moet betalen.
Dus ook mijn moeder als ze roept: ‘Zeg Hein,
ik kom je vuile onderbroeken halen.’

Dan antwoord ik vanuit mijn kamer: ‘Binnen!
Tien euro alsjeblieft! Ja, u kunt pinnen.’