Ik droomde dat mijn oude tas
heel onverwacht gestorven was.
Ik droeg haar zingend naar het graf
en ik bewees haar alle eer:
ik legde rode rozen neer,
omdat ik zoveel om haar gaf.

Mijn tas moest al mijn lasten dragen:
een liter melk, een pondje prei,
een kilo vette balkenbrij,
een winterwortel vol met zand,
een stokvis en een kamerplant.

Mijn tas moest al mijn lasten dragen:
een bakje bami, gloeiend heet,
sportkleren, stinkend van het zweet,
een natte krant, een roddelblad,
een jonge hond, een zieke kat.

Ik droomde dat mijn oude tas
heel onverwacht gestorven was.
Ik droeg haar zingend naar het graf
en ik bewees haar alle eer:
ik legde rode rozen neer,
omdat ik zoveel om haar gaf.

Maar toen ik eenmaal wakker was,
toen stond ze daar, mijn oude tas,
als altijd vlekkerig verkleurd
en er was niets met haar gebeurd.
Ik ging gewoon met haar op pad,
we liepen samen door de stad.