In de bergen leeft de alpinist,
zo zegt men in verhalen.
Hij verbergt zich in sneeuw en mist,
vermijdt vallei en dalen.
Als hij een steile bergwand ziet,
begint hij hard te zingen.
Het is een huiveringwekkend lied
over bergen bedwingen.

Omlaag, omhoog maakt ons niet uit:
loodrecht is onze route,
terwijl de wind ons om de oren fluit.
Omhoog, omlaag maakt ons niet uit.
Er is één ding dat wij niet moeten:
vaste grond onder de voeten.

Hij klimt zingend naar de bergtop,
door elk zinnig mens vermeden.
Op grote hoogte knapt hij op
en klimt weer naar beneden.
Hij sart en tart de zwaartekracht,
totdat hij overmoedig wordt.
De wand te glad, het touw te kort,
zodat hij zingend naar beneden stort.

Omhoog, omlaag maakt ons niet uit:
loodrecht is onze route,
terwijl de wind ons om de oren fluit.
Omhoog, omlaag maakt ons niet uit.
Er is één ding dat wij niet moeten:
vaste grond onder de voeten.