Hans houdt van lamsbout,
zijn broer houdt van oerwoud,
maar Bas valt op asfalt,
ja, Bas valt op asfalt.

Hij zegt: ‘Asfalt is het mooiste 
en het beste dat er is.
Als Nederland eronder zou verdwijnen,
ik denk niet dat ik het mis,
want op asfalt kan je scheuren 
en dan voel je dat je leeft.
Er is geen ander materiaal 
dat zo’n sensatie geeft.’

Hans houdt van lamsbout,
zijn broer houdt van oerwoud,
maar Bas valt op asfalt,
ja, Bas valt op asfalt.

Hij zegt: ‘Asfalt vormt een venster, 
asfalt is een poort
naar mysterieuze onbekende verten 
waarvan je hebt gehoord
toen je klein was en je in de schoolbank 
droomde van Milaan,
van Casablanca, Lissabon, 
Cadiz: ik kom eraan!’

Hans houdt van lamsbout,
zijn broer houdt van oerwoud,
maar Bas valt op asfalt,
ja, Bas valt op asfalt.

Als asfalt zo diepzwart is, 
als het nat is, komt het rood
van plassen bloed er mooi op uit. 
Ja, prachtig, maar Bas ligt half dood
op het asfalt naast een wiel 
en een gebroken thermoskan.
Zijn moeder op de wintersport 
krijgt een telegram

met ‘Bas valt op asfalt,
o, Bas valt op asfalt,
ja, Bas valt op asfalt,
ja, Bas valt op asfalt.