Als big ben ik geboren in een zwijnenstal in Oss,
maar ik kon daar niet aarden, ik was anders dan het gros.
Ik wilde altijd dansen: pas de chat en pirouette.
Een oude merrie uit de buurt die leerde mij ballet.

Ik waande mij een Nurejev en deed enorm mijn best.
Door alle biggen in de stal werd ik ermee gepest,
maar ik had een ideaal en zette snel alles opzij.
Zo heb ik mij verheven boven modder, mest en klei.

En als varken is het dansen echt heel zwaar,
toch maakte ik mijn stoutste dromen waar.

Dus rek en strek en een en twee,
buig en draai en relevé,
pas de chat en pirouette,
hoog dat been en weg dat vet.
Als een varken mooi wil zijn,
moet ze hevig aan de lijn.
Weg dat spek en een en twee,
hoog dat been en relevé.

Op een avond liep ik weg en nam de benen naar Parijs.
Daar deed ik snel auditie, ik moest erbij tot elke prijs.
Overdag kreeg ik klassiek en elke avond was ik vrij.
Dan ging ik naar de Moulin Rouge en schnabbelde ik bij.

Ik werd een grote ster en ik was altijd aan de lijn.
Zo danste ik met Nurejev en met Margot Fontein.
New York, Milaan en Londen, ik ben overal geweest,
maar ik mis die oude biggen en die modder nog het meest.

Zou die mooie stal van toen er nu nog zijn?
Wat was het leven in de klei toch fijn!

Dus rek en strek en een en twee,
buig en draai en relevé,
pas de chat en pirouette,
hoog dat been en weg dat vet.
Als een varken mooi wil zijn,
moet ze hevig aan de lijn.
Weg dat spek en een en twee,
hoog dat been en relevé.