Ik had niet vermoed
Dat ik zo blij kon zijn
Verdwenen was de pijn
Die ik ooit had gevoeld
Weg was de vriend
Die mij steeds liet betalen
Die altijd iets kwam halen
En nooit een keer iets bracht
Verdwenen was de vrouw
Die er niet lang van kon genieten
Dat zij mij liet schieten
Voor een sukkel met wat poen
Alles wat ik meedroeg
Maar liever niet aan denken zou
Alles wat ik aangreep
Maar helemaal niet lukken wou
Verdween
Verdween als water op de droge grond
Als sneeuw voor de zon
Door één zoen op haar mond
In het hart van Lissabon
Verdwenen was de angst
Dat ik niet lang zou leven
Omdat iets het kan begeven
Zomaar ergens in je lijf
Weg het visioen
Van bliksem die kan inslaan
Op de plek waar ik wil heengaan
Ergens op de wereld
Opgelost de vrees
Om niet te zullen slagen
Er bestaan geen vragen meer
Die ik liever zou ontwijken
Alles wat ik meedroeg
Maar liever niet aan denken zou
Alles wat ik aangreep
Maar helemaal niet lukken wou
Verdween
Verdween als water op de droge grond
Als sneeuw voor de zon
Door één zoen op haar mond
In het hart van Lissabon
Ik heb geen moeite meer
Met vroeg opstaan
Ik heb geen zin meer
Om vroeg naar bed te gaan
In het hart in Lissabon
In het hart in Lissabon
In het hart in Lissabon
Alles wat ik meedroeg
Maar liever niet aan denken zou
Alles wat ik aangreep
Maar helemaal niet lukken wou
Verdween
Verdween als water op de droge grond
Als sneeuw voor de zon
Alles wat ik meedroeg
Maar liever niet aan denken zou
Alles wat ik aangreep
Maar helemaal niet lukken wou
Verdween
Verdween als water op de droge grond
Als sneeuw voor de zon
Door één zoen op haar mond
In het hart van Lissabon