Liefste laat me nooit meer gaan
nooit meer zonder jou
over duistere wegen die ik
voor geen haar vertrouw
in het donker wemelt het
van boeven en gespuis
dichter bij de evenaar
en verder weg van huis

Liefste toen de storm opstak
heb ik niet geschuild
toen de zon door de wolken brak
heb ik niet gehuild
in mijn kwaadste dromen ben ik
vergeten en verguisd
dichter bij de evenaar
en verder weg van huis

Waar het water zee bereikt
rusteloos geruis
dichter bij de evenaar
en verder weg van huis