Leer mij de mensen kennen
Ik ben er jarenlang een geweest
Maar nu sta ik met mijn poten stevig op de grond
Ik ben een kruising tussen een rolmops
En een Duitse Staander
Ik blaf met een accent
Ik kak tegenwoordig op de stoep en ruik aan reten
Gek, hoe gauw dat went
Ik kwijl als ik mijn baas zie
En lik verliefd zijn hand
Ik ben een nog veel grotere slijmerd
Dan toen ik een stropdas droeg
En hem om opslag vroeg
Op de schopstoel zat en voor alles een naam
Een mening of een reden had

Ik ben nog wel wat filosofisch
Maar aan de beterende hand
Ik ken mijn plaats
Ik weet wat er van mij wordt verlangd
Dus bijt ik naar de benen van Marokkanen
Of hou een bange Turk even in mijn bek
Dat geeft een hele hoop gedoe
Maar ik blijf het onderwerp van gesprek
Mijn baas houdt van luidkeels
Van mening te verschillen
Dat begint meestal in de kroeg en eindigt vaak op straat
Hij doet geen vlieg kwaad
Maar zou zo graag willen
Hij meent het niet als hij mij slaat

Dierenvrienden vind je overal
Hun liefde voor ons blijft altijd bestaan
Ze sparen al hun woede en hun gal
Om elkaar de hersens in te slaan