Vreuger op nen hoek van de marolle
‘k wijt het wel, ’t es iêl lank gelije
Doe stond Mariette me caricolle
Na es er niks ne mi, sinds Mariette verdween
 
Nen bilding met draaentwintig stosjes
Stoeêt er op nen boogscheut vandoeên
Op de réz ‘t chausée stoeên otto occozjes
Ik zie de klanten kommen en wij goeên
 
BRUSSEL,   GE MOET A NIET GENEIRE
WANT ‘K ZIEN A GEIRE
ZELFS ME MAN UUGEN TOO
 
BRUSSEL, AL ZIT IN DE MISEIRE
EN AL ZEET AA PEIRE
MAN HET BEHOORT A TOO
 
Ik zie ne kajoebereir
Soeêves alliên  in de stroeêt
Zen klere zain versleiten
Hij et ne graize stoppelboeêt
Winter of zoumer, ’t spelt giêene rol
Hij is altaid wij op zuuk no brol
Hij loopt allien deu de stad
Bijdelt wat drank en drink hem poepeloerezat
 
Na heeit iedereen hie te veul stress
Depresseef, onder de pille, oeên de fles
Ze lupen eulen aigen hie verbai
Z’hemmen alle lux maar toch zen ze nie blaa
Brussel toch zedde ga veu maa
Just lijk een enorm gruêt schilderaa
Ge rèflekteit vreugde en verdriet
Ge omermd al diege geire ziet