Ik heb je uitgezwaaid en dacht, daar gaat m’n hele leven
Ik heb me omgedraaid zodat jij m’n tranen niet kon zien
Wat ik voelde dat wist jij
Dat is altijd zo gebleven
Toch kwam het moment dat ik je niets meer kon geven 

Ga (ga) 
Misschien vindt je ooit de weg terug maar ga (ga)
Al lijkt me dat wel erg stug 
Ga (ga)
Sluit je ogen, houdt je dom 
Ga en vergeet
Kijk niet meer achterom 

Eén kus dat was genoeg en ik zei: ben je niets vergeten? 
En dat dit nergens op sloeg, zoals mijn onverschilligheid
Een afscheid dat doet pijn
Dus ik had het kunnen weten
Jij neemt de tijd met je mee die ik nooit zal vergeten


Oh, oh
Ga (ga) 
Misschien vindt je ooit de weg terug maar ga (ga)
Al lijkt me dat wel erg stug 
Oh, ga (ga)
Sluit je ogen, houdt je dom 
Ga en vergeet

Maar nu dat je werkelijk voorgoed lijkt te verdwijnen
Lijkt het alsof ik in de diepte val 
Je laat een leegte in mij achter die niemand op kan vullen
Ik zeg niets, je weet dat ik je missen zal 

Ga (ga) 
Misschien vindt je ooit de weg terug maar ga (ga)
Al lijkt me dat wel erg stug 
Oh, ga (ga)
Sluit je ogen, houdt je dom en ga (ga)
Kijk nu niet meer achterom en ga (ga)
Vergeet me nu maar vlug
Ga (ga)
Vindt je ooit de weg terug 
Oh, ga (ga)
’t Is over en dat is stom 
Ga en vergeet, en vraag me niet meer af waarom (ga)
(ga)
(ga)