Als ik 's avonds heel laat thuis kom
Sluip ik zachtjes door de gang
Zeg m'n dochtertjes welterusten
Maar intussen ben ik bang

Naast haar slapen vele poppen
Ik zie speelgoed in de hoek
Maar ik denk bij het zien van al die weelde
Is het eind niet zoek

Kon het bij alle kinderen
Op de wereld maar zo zijn
Want slapen gaan met honger
Weet je, dat doet pijn

Van alle kinderen op de wereld
Zou ik de vader willen zijn
Zo'n groot gezin dat lijkt me machtig
Al die drukte lijkt me fijn

Of ze zwart of wit of rood zijn
In paars of groen of geel
Om voor hen te mogen zorgen
Zoiets wordt me nooit te veel

Ik haal in mijn gedachten
Een klein kindje voor de geest
De vliegen plagen z'n gezicht
Dat doet me nog het meest

Daarbij heeft hij ook honger
En vaak ook veel verdriet
Wij moeten er voor zorgen
Dat nu iedereen dat ziet

Konden wij maar eerlijk delen
Dat zou veel beter zijn
Ieder kind dat wil toch spelen
Zonder honger, zonder pijn

Van alle kinderen op de wereld
Zou ik de vader willen zijn
Zo'n groot gezin dat lijkt me machtig
Al die drukte lijkt me fijn

Of ze zwart of wit of rood zijn
In paars of groen of geel
Om voor hen te mogen zorgen
Zoiets wordt me nooit te veel

Van alle kinderen op de wereld
Zou ik de vader willen zijn
Zo'n groot gezin dat lijkt me machtig
Al die drukte lijkt me fijn

Of ze zwart of wit of rood zijn
In paars of groen of geel
Om voor hen te mogen zorgen
Zoiets wordt me nooit te veel

Of ze zwart of wit of rood zijn
In paars of groen of geel
Om voor hen te mogen zorgen
Zoiets wordt me nooit te veel

Zoiets wordt me nooit te veel