Toen hij haar voor het eerst ontmoette
En wat schuchter haar begroette
Op dat feestje van de buurtvereniging
"Ik heet Gloria"
Ze keek streng en onbewogen
Maar ze had iets in haar ogen
Waardoor 'ie door z'n beide knieën ging
Dat was Gloria

Ook toen ze in het wit 
Kordaat en zelfverzekerd, hem 
Over de loper van het stadhuistrap begeleidde
Stond hij, lul de behanger,
zich op het eeuwig samenzijn te verblijden 
Met Gloria
Met Gloria

Zij was van het frisse type
Van me potten en me piepen
Met een afkeer van het kruis en van de kroeg 
Dat was Gloria
Op vrijdag nam ze zijn salaris
En 's avonds nam hij haar 's
Dan vond ze het voor een maand wel weer genoeg
Zo was Gloria

En iedere ochtend pap van havermout
Al haatte hij pap van havermout
Zoals hij z'n leven lang ook lever haatte
Maar op dinsdag en op vrijdags kocht ze lever
Zodat ze lever aten
Hij en Gloria
Hij en Gloria

Om half acht ging de wekker
In de kast daar hing z'n jekker
En een verschoten kimono op de gang
Van Gloria   
En met de deur stijf op slot
Was de badkamer een genot
Daar bleef hij dan ook meestal veel te lang
Zonder Gloria

Want in de scheuren van het plafond
Zag hij de vormen van een borst
Daar kon hij dan in bad mee fantaseren
Lange benen, harde billen, zachte dijen
En dan ging hij zich maar scheren
En naar Gloria
En naar Gloria

Toen kreeg hij visioenen
Van een doodkist met pioenen
Waarin een vrouw met handen vredig in elkaar
Dat was Gloria
Al verdreef hij die gedachte
Hij was niet meer bij machte
Want de havermout en lever stonden klaar
Van Gloria

Daarbij haar ma was 65
En haar oma 88
En haar vader voor z'n 70 een jonkie
En zij was net zo pezig
Dus hij had maar weinig hoop
Geen vonkie
Dus bleef het Gloria
Dus bleef het Gloria

Zo vergingen al z'n jaren
Met naar het plafond te staren
En de werkelijkheid zat daar achter de deur
Dat was Gloria
Met haar havermoutse pap
En haar borsten, klein en slap
Zelfverzekerd en maar zwemmend in haar sleur
O, Gloria

Toen spookte het door z'n hoofd
en zag die doodskist met pioenen
En op dat moment verloor hij z'n verstand
Men vond haar in de keuken
Met het briefje voor de slager nog in de hand
Dat was dan Gloria
Dat was dan Gloria

Toen de agent hem ging verhoren
Toen zij hei wat verloren:
"D'r hangt een mooie meid aan het plafond"
Toen bracht de psychiater
Hem enkele uren later
Naar een kamer met veel rust en met veel zon

Toen de zuster hem als ontbijt
Een bord met pap van havermout bracht
En vroeg of hij vanavond lever wilde
Nu nog weten de geleerden niet
Waarom patiënt van kamer zestien gilde