De avondzon valt over straten en pleinen
De gouden zon zakt in de stad
De mensen die moe in hun huizen verdwijnen
Ze hebben de dag weer gehad
De neon reclame die knipoogt langs ramen
Het motregent zachtjes op straat
De stad lijkt gestorven toch klinkt er muziek 
Uit een deur die nog wijdt open staat

Daar in dat kleine café aan de haven
Daar zijn de mensen gelijk en tevree
Daar in dat kleine café aan de haven
Daar telt je geld of wie je bent niet meer mee
Daar telt je geld of wie je bent niet meer mee


De herinnering blijft aan die clown met z’n lach
Hij heeft alles gegeven  tot de laatste dag
Niemand kende de pijn van z’n stille verdriet
Want er was op het einde niemand die hij verliet


Kon ik nog maar bij je zijn
Kon ik nog maar even met je delen
Wat zo gewoon lijkt voor zo velen
Omdat ik je zo mis

Kon ik maar even bij je zijn
Ik moet nog zoveel aan je vragen
Wat doet het ongelofelijk veel pijn
Zelfs na die tijd denk ik alleen aan wat ik voel voor jou
Ik wil je zo graag laten zien wat ik nog voel voor jou



Laten we proosten
Op het leven
Laat het leven
Je omarmen
Sla je armen
Om de liefste
Want de liefste
Dat ben jij

Laten we proosten
Op het leven
Laat het leven
Je omarmen
Sla je armen
Om de liefste 
Want de liefste 
Dat ben jij 
Want de liefste 
Ja, dat ben jij



Jala, lalalalalala, Jala, lalalalalala, Jala, lalalalalala, lalalalala, la 

Het dondert en het bliksemt en het regent meters bier
Het wordt dus pompen of verzuipen das de enige manier
Om de juiste koers te varen met de wind in onze rug
Geniet met volle teugen, zulke tijd komt nooit terug

Jala, lalalalalala, Jala, lalalalalala, Jala, lalalalalala, lalalalala, la 
Jala, lalalalalala, Jala, lalalalalala, Jala, lalalalalala, lalalalala, la 
Hey!