Hier sta ik, waar ik al zo vaak heb gestaan
Mijn taak is gedaan en 't is tijd om te gaan
Verwacht geen creatie van Stervende Zwaan
Ik deug niet voor plastische dingen
Maar toch maakt het afscheid mij melancholiek
Zie ik na een leven vol zang en muziek
Hier voor mij mijn oude, vertrouwde publiek
Dan zou ik heel zachtjes willen zingen

Adieu, adieu
Partir c'est mourir un peu
Vaarwel... vaarwel
Wat gingen de jaren snel
En al vraag ik in mijn afscheidslied
Vergeet mij niet... vergeet mij niet
Tabe!... Tabe
In mijn hart neem ik je mee

De mensen, die vragen geregeld aan mij
Wat ga je nu doen?... Binnenkort ben je vrij
Wat of ik ga doen?... Als een kind ben 'k zo blij
Om ook eens gewoon te gaan leven
Voor 't huishouden zorgen en winkelen gaan
Want reizen en trekken, dat is dan gedaan
Alleen... als ik ergens mijn koffer zie staan
Dan zucht ik misschien wel eens even

Adieu, adieu
Partir c'est mourir un peu
Vaarwel... vaarwel
Wat gingen de jaren snel
En al vraag ik in mijn afscheidslied
Vergeet mij niet... vergeet mij niet
Tabe!... Tabe
In mijn hart neem ik je mee

Om zes uur dineren... geen haast is erbij
'k Eet rustig mijn soep op... ik ben immers vrij
Er zitten geen mensen te wachten op mij
Ik eet zonder haasten of jachten
Om zeven uur thee... en bij iedere slok
Kijk ik dan misschien eens tersluiks naar de klok
En 'k voel in mijn keel toch heel even een brok
Toch vreemd... als ze niet op je wachten

Adieu, adieu
Partir c'est mourir un peu
Vaarwel... vaarwel
Wat gingen de jaren snel
En al vraag ik in mijn afscheidslied
Vergeet mij niet... vergeet mij niet
Tabe!... Tabe
In mijn hart neem ik je mee

Om half acht niet schminken... die klok gaat zo traag
Om acht uur zeg ik: zou het vol zijn vandaag
Ik word van dat stilzitten wee om m'n maag
Wat doen and're vrouwen na achten
'k Heb altijd gezegd: vroeg naar bed gaan is fijn
Misschien... maar misschien ga 'k nog even naar 't Plein
Al zal ik dan in geen theater meer zijn
Ik ben er toch bij... in gedachten