Ik zal ’t ooit wel goan proberen
Moar ben nou te depressief
‘K slenter doelloos deur mien huus hen
Trek mien kleren van ’t lief
Ik wil niet knielen veur ’t Altaar
Doar veur heb ik nog geen tied
Dat ij doarum bij mij weg bent
Snap ik niet
En ik blief moar an ow denken
Lieve lieveling van mien
Zonder ow kan ik niet leaven
Moar veur eeuwig is zo’n tied
Ik bun altied onbereikbaar
Goa te vaak mien eigen weg
Moar elk woord kump uut mien hart
Als ik iets zeg
Ik leg mien handen um ow middel
Vlij ow zachtjes ergens neer
Hol van mien een heel klein betjen
Da-j loat zien da-j mien waardeert
Want ij kunt niet net doen,
Of ’t niks is, da-j ’t niks vind
En ik blief moar an ow denken
Lieve lieveling van mien
Zonder ow kan ik niet leaven
Moar veur eeuwig is zo’n tied
Ik bun altied onbereikbaar
Goa te vaak mien eigen weg
Moar elk woord kump uut mien hart
Als ik iets zeg
Ik leg mien handen um ow middel
Vlij ow zachtjes ergens neer
Hol van mien een heel klein betjen
Da-j loat zien da-j mien waardeert
Want ij kunt niet net doen,
Of ’t niks is, da-j ’t niks vind
Hoehoekandah, hoehoekandah