De ik van 20 jaar by Harrie Jekkers
He, soms roep ik mijn ikken bij elkaar
He, ik heb inmiddels al een aardig reservoir
Als ik dan vraag: 'He, welke ik is eigenlijk waar?'
Roept het hardste 'Ik! ' mijn ik van 20 jaar
Mijn ik van 20, die denkt in uitroeptekens
In zwart en wit, dwars tegen alles in
Hij vindt gematigd en voorzichtig zijn
Water bij de wijn
Hij wil alles of niks en niks daar tussen in

Hij vindt dertigers maar burgerlijke zakken
Liever langharig dan kortzichtig, weet je wel
So what, hij is te vies om beet te pakken
Hij zit tenminste een stuk 'relaxter' in zijn vel
He, en later, joh, da's voor hem allang begonnen
Hij heeft genoeg aan een acoustische gitaar
En dat later zal er trouwens later anders uitzien
Voor 'The times are a-changing', reken maar

Kijk, daar zit-ie op zijn kamer met zijn vrienden
Hij heeft die middag alle platenzaken afgezocht
En voor het geld dat-ie op zaterdag verdiend heeft
De nieuwste van Bob Dylan net gekocht
Kijk ze praten, ze praten over vriendschap
Die zal voor eeuwig zijn, een 'everlasting song'
Ze blijven altijd bij elkaar, zeker weten, reken maar
En Bob Dylan zingt: 'May you stay forever young! '
En Dylan zingt 'May you stay forever young! '

Een rugzak vol met idealen, dat is mijn ik van 20 jaar
Dat wordt later bakzeil halen, want die zak is veel te zwaar