Ja en amen, paladijnen, ridders van de zwakke geest
Staakt uw negatief geleuter, het is nu genoeg geweest
Uw gekoketteer met goden, vorstenhuis en vaderland
Kwetst en provoceert de mensen met normaal gezond verstand
Waant u zich maar niet te veilig bij ’t kapitaal op schoot
Nu nog speelt het met uw voeten, aanstonds knuffelt het u dood

Eeuwen heeft u meegelopen in de rijen van het geweld
En uw dunne bloed vergoten voor de leugens van het geld
Hoe lang trekt u nog ten strijde opgehitst met marsmuziek
Nagewuifd door de Capones van de gangsterpolitiek
Weest voorzichtig met het leven en uw dierbaar plekje grond
Want de vijand waar het echt om gaat, komt toch nooit aan het front

Eeuwen heeft u slaafs gebogen voor de arrogante kroon
Van uw vorsten en vorstinnen op een damesbladentroon
Hoe lang blijft u nog gewillig drager van een monarchie
De serviele rossinanten van een Don Quichoterie
Ieder die nog vorst wil spelen in het huidig tranendal
Moet dat doen op eigen kosten en alleen op carnaval

Eeuwen heeft u zitten zeuren aan het klatergouden hoofd
Van een God die ongetwijfeld zelf geen jota meer geloofd
Hoe lang blijft u nu nog hopen dat hij op een dag misschien
Zoals vroeger in de bijbel u een goochelkunst laat zien
Nergens honger of ellende, alom paais en vree voortaan
Of allicht een arme drommel die zich aan uw kruis laat slaan

Ja en amen, paladijnen, ridders van de zwakke geest
Staakt uw negatief geleuter, het is nu genoeg geweest
Al die fraaie afgodsbeelden waarvoor u de knieën boog
Raken zoetjes aan versleten en zijn doornen in het oog
Vader Tijd, de grote sloper, heft al reeds zijn hamer op
Maakt u ijlings uit de voeten of zij vallen op uw kop