Vanaf da’ ne mens z’n eerste reis hè ondernomen
hè ’t m in zijn bagage zijn muziek meegenomen
in de vorm van een lieke 
ne wals of een fluit
ging ’m ieverans henen
de muziek ging mee uit

En wou h’m gaan varen de muziek ging mee aan boord
en een lieke van Napels wier ook in Rio gehoord
boerendans of klassiek
de muziek bleef nooit thuis
ze vaarde mee met ’t karveel
of kraak of haringbuis

En wou de jezuïet gaan bekeren in China
dan had ’m in zijn ruim wel iet’ van Palestrina
a’s ’t schip was gestrand
de muziek ging mee aan land
en wel me’ beter manieren
dan ne predikant

En waren ze ’t muug, die exotische landen
ze gingen naar huis, nief muziek in hun handen
zo kom het dat ook Bach 
een sarabande hè gemaakt
da’s nen dans der Mexicanen 
die tot hier is geraakt

Maar overal in de wereld daar vinde gespuis
die steken hun liekes veel liever in een kluis
zingen van bloed en bodem 
en van vaderland
’t zijn trieste praktijken
’t is ni interessant