Jansje Boerstoel uit Opveen werd bemind door iedereen
Ze was lief en blond en slank, haar stem was zilverig van klank
En toch was Jansje haast nooit blij, ze lachtte neit zo vaak als jij
Want Jansje had een klein gebrek
In haar lies een moedervlek in haar lies een moedervlek

Haar moedervlekje was zo klein, dat 't er ook best niet kon zijn
Veel kleiner dan een speldenknop, maa rJansje Boerstoel scholt erop
Bah, die rotvlek in mijn lies maakt me lelijk en ook vies
Toen ze eindelijk naar een dokter mocht
Heeft die vergeefs de vlek gezocht heeft die vergeefs de vlek gezocht

Tenslotte nam hij zonder hoop een uiterst sterkte microscoop
Hoofdschuddend zei de dokter toen "aan zo'n klein vlekje kan ik niets
doen"
Maar dokter al kunt u hem niet zien, hij zit er wel al een jaar of tien
Ik schaam me ervoor zodat ik nooit zing
Ach dokter lief haal weg dat ding, ach dokter lief haal weg dat ding

Jansje zeurde en hield aan, de dokter is aan 't werk gegaan
Bij de operatie ging iets mis, zoals te doen gebruikelijk is
Jansje heeft nog maar een been, maar haar moedervlek verdween
De arts die stierf van schuld en spijt
Om zo'n frisse leuke meid, om zo'n frisse leuke meid

Had jansje nou geduld gehad, dan liep ze nou nog door de stad
De vlek die was vanzelf verdwenen
In het haar tussen haar benen, in het haar tussen haar benen


(c) Hans Dorrestijn