In België ergens in de Ardennen
Is een kruispunt waar ik soms nog aan denk
Ik zie het dan voor me. Ik zou het herkennen
’t Was x jaar geleden met Joop of met Henk

Wat huizen, wat bomen, ik geloof coniferen
’t Kruispunt had niet zo veel om ’t lijf
Dat is ’t waarop mijn geheugen blijft teren
Wat bomen, wat huizen, een garagebedrijf

We zijn door een Belgisch dorpje gereden
We moesten op het kruispunt linksaf
’t Is ongeveer nu tien jaar geleden
Mijn reisgenoot stelde een vraag, waar ik antwoord op gaf

Ik weet ‘t: ’t klinkt wel heel erg vaag
Geen idee meer met wie dat gesprek over ging
Wel onthield ik het kruispunt tot de dag van daag
Vreemd, vreemd is de mens met zijn herinnering