Zoals ´t een man betaamt op ´t toneel
Hou ik van mijn publiek zielsveel
Op al die mensen in de zaal ben ik gewoonweg dol
Als theaterman mag ik ze allemaal
En ik heb het liefst de zaal stampvol
Maar met één ding ben ik echt nooit blij
En dat is de eerste rij

   De eerste rij, de eerste rij
Wat zit daar toch een rotzooi bij
De eerste rij, de eerste rij
Wat zit daar toch een rotzooi bij

Klinkt uit de hele zaal geschater
Zit op de eerste rij van het theater
Er altijd een stel bezoekers bij
Die geen spier van hun gezicht vertrekken
En die kijken met een blik
Van die kerel kan verreken
En die kerel, dat ben ik

Ook na ´t allermooiste lied
De eerste rij klapt bijna niet
Waarom, waarom, zo vraag ik mij
Zit dat op de eerste rij

Ik heb er dikwijls op gelet
´t Is blijkbaar een theaterwet
Al wordt de zaal een bulderbaan
De eerste rij vindt er niks aan

   De eerste rij, de eerste rij
Wat zit daar toch een rotzooi bij

Allemaal

Laatst keek iemand op die rij mij aan
Of ie een reuzenhagedis zag staan
Hij reageerde op geen grap, keek woest
Terwijl ik nog dertig nummers moest

Een leuke zaal lachte en bloc
Hij keek of zich een ramp voltrok
Ik sprak hem in de pauze aan
En vroeg ´m of ie weg wou gaan

Maar z´n vrouw zei vol respect:
“Hij heeft vandaag z’n kaak verrekt
’t Is helemaal ontwricht, ’t bot
Dus hij heeft een lachverbod”

   De eerste rij, de eerste rij
Wat zit daar toch een rotzooi bij
De eerste rij, de eerste rij
Wat zit daar toch een rotzooi bij

De ramp van deze rij misschien
Is dat ik hun koppen goed kan zien
Ze gapen tien keer in ’t uur
En dat maakt me overstuur

’t Is toch eigenlijk te dol
Ik doe ’t ook een beetje voor m’n lol
En niet alleen maar voor de poen
De eerste rij, daar wringt de schoen  

Maar nu voor ’t eerst in twintig jaar
De eerste rij, dik voor mekaar

Dat liep op ’t nippertje goed af, hè

Dus ter verhoging van de sfeer
Zingen we het refrein nooit meer

Mmmmm
Mmmmmm
Mmmmmm
Mmmmmm