Je hoort zo vaak beweren dat uiteindelijk alles went
Maar hoe moet ik ook wennen aan dat jij er niet meer bent
Al blijf ik steeds proberen het te dragen als een vent
Ik kan er niet aan wennen dat jij er niet meer bent

De tijd heelt alle wonden. Dat is algemeen bekend
Maar ik ben de tijd verloren sinds dat jij er niet meer bent
Je wil me niet meer kennen. ’t Is een gek die dat ontkent
Desondanks zal ik nooit wennen aan dat jij er niet meer bent

Ik blijf me maar beklagen. M’n gebed is zonder end
Omdat ik niet kan verdragen dat jij er niet meer bent
Maar ergens op de wereld, op een ander continent
Fluistert iemand in je oren: “Goddank dat jij er bent”

Toch blijf ik zo naar je verlangen dat ik er moe van ben 
En ze mogen me verhangen als ik er ooit aan wen