Je ziet ze zwerven hier en daar
door de straten van de grote stad
Hun hoofd naar omlaag
radeloos vervolgen zij hun oad
met hun ziel overhoop
Een ziel die in 't verleden leeft,
zonder vreugd, zonder hoop
Er is niemand die om hen geeft
Een blik die in de leegte staart,
mannen met een gebroken hart

Je hebt niet het recht om te denken
dat je beter bent
Als het lot 't zo had beslecht
dan was je nu misschien één van hen
Want ook zij hebben ooit
in 't geluk en de liefde geloofd
Nu zijn ze berooid, 
geen dak boven hun hoofd
Het leven heeft hen niet gespaard,
mannen met een gebroken hart

Sommigen van hen zijn 
misschien ooit succesvol geweest
Voor sommigen va, hen 
was het leven misschien ooit een feest
Misschien waren ze ooit professor,
dokter, diplomaat
Gebroken, berooid door één foute stap
één dwaze daad
Het lot één keer teveel getart
mannen met een gebroken hart

Je zou nederig moeten zijn en respectvol
Als je deze mannen ziet
Zo alleen maar toch één in hun schaamte
hun wanhoop en verdriet
Je liep nooit in hun schoenen
je zag het leven nooit met hun blik
Je was nooit zo radeloos, zo ellendig en zo ziek
Geen kans op een nieuwe start
Mannen met een gebroken hart
Geen kans op een nieuwe start
Mannen met een gebroken hart