Toen ik twintig was verliet ik mijn familie
Adieu mijn moeder, ik ga naar de grote stad
Ik was nog groen tot ver achter mijn oren
'k Had nog maar amper één liefje gehad

Ik wist van niks maar ik wou alles weten
Over wat je niet kan leren in de klas
Ik had dromen bij de vleet
Ik was geheel gereed om te ontdekken hoe het ware leven was

Ik werd verliefd op de rode lampen
Het magische schijnsel van de nacht
Ik werd verliefd op de havenvampen
De godinnen met hun duivelse pracht

Ik dacht, ik heb het paradijs gevonden
In de hemel daar is het niet zo fijn
Ik werd verslaafd op de zoete smaak der zonde
M'n leven zou nooit meer hetzelfde zijn

Ik werd bekend als de havenzanger
Met m'n liedjes vol weemoed en tragiek
Ik had talent en ik kreeg hoe langer
Hoe meer succes met mijn muziek

'k Belde mijn moeder, zei het leven is heerlijk
Vanavond kom ik op de TV
Ze vinden me hip, een magnifieke type
Hé mama, beroemd zijn is oké

Ik werd geliefd, aanbeden en bewonderd
Door zoveel vrouwen, de tel ben ik kwijt
Maar net met twintig, vijftig of vijfhonderd
Dat speelt geen rol, het gaat om de kwaliteit

M'n noemde mij een ladykiller
Hoewel ik nooit de moeite heb gedaan
Ze kozen mij, ik was gewoon de winner
Zo komt een mens aan een slechte naam

Ooh, Aah
Maar nu vandaag na vijfentwintig jaren
Nu lig ik inmijn zetel en ik denk
Och God; och God, het is maar amper te verklaren
Het is een wonder dat ik er nog ben

Ik heb geleefd alsof mijn leven ervan afhing
Ik heb genoten zonder schaamte of spijt
Ik geef het eerlijk toe, ik voel mij een beetje moe
Als ik terugdenk aan die wilde tijd

Maar al mijn liefjes, maîtresses en vriendinnen
Die heb ik in mijn hart bewaard
Ze leerde mij o zovele dingen
Bij hen vond ik mijn ware aard

Bij hen heb ik het paradijs gevonden
Het paradijs vol liefde en genot
Zodat ik aan de zoet smaak der zonde
Verslaafd zal zijn tot aan mijn dood
Ja, aan de zoet smaak der zonde
Ben ik verslaafd tot aan mijn dood
Yeah