Guido Belcanto
Guido Belcanto - De Man Die Niet Kon Wenen lyrics
Your rating:
Er was eens een man die niet meer kon wenen zijn tranenstroom stond reeds jaren droog ondanks de ellende die hij beleefde was er niets dat hem tot tranen bewoog als kind kon hij nog huilen zoals iedere kleine maar op een mooie dag was t'ermee gedaan hij kon niet meer wenen grienen snikken of huilen wat ook mocht gebeuren, er kwam nooit meer een traan het was de man, de man die niet kon wenen de man, die alles fantastisch vond de man, de man die niet kon wenen de man voor wie geen verdriet bestond hij groeide op, stortte zich in de zaken hij ging failliet, hij trok het zich niet aan zijn vrouw werd overreden op hun trouwdag zijn hond liet hem in de steek, er kwam nooit een traan hij pleegde een hold-up, vloog achter de tralies hij moest overleven op enkel water en brood hij werd geslagen, vertrapt verkracht en vernederd hij ging in hongerstaking, maar hij ging niet dood hij werd gemobiliseerd tijdens de oorlog hij kreeg honoré, verloor zijn linkerhand en ook bij zijn thuiskomst was er geen traan in zijn ogen toen hij zag dat zijn huis was afgebrand het was de man, de man die niet kon wenen de man, die alles fantastisch vond de man, de man die niet kon wenen de man voor wie geen verdriet bestond Tenslotte werd hij in een inrichting opgesloten hij werd onderworpen aan een zeer speciale kuur maar de dokters en de psychiaters ... ja, zelfs theologen wisten geen raad met dit emotieloos creatuur maar op een dag gebeurde er een mirakel koningin Fabiola bracht een bezoek aan de kliniek de man was onder de indruk van dit spektakel hij voelde zich onzeker, hij voelde zich ziek toen hare Majesteit hem lachend aansprak was hij ten prooi aan een onbedwingbare macht tranenmassa's stroomden uit zijn ogen naar deze vrouw had hij heel zijn leven gesmacht het was de man, de man die niet kon wenen de man, die alles fantastisch vond de man, de man die niet kon wenen de man voor wie geen verdriet bestond Hij huilde veertig dagen en nachten alle tranen die hij jaren had gespaard vormden een rivier van diepe treurnis het ging met overstromingen gepaard op de 41e dag kwam het einde aan de door tranensmart ontstane watersnood hij had zijn laatste traan net weggeplonken en hij droogde uit en ging zachtjes dood het was de man, de man die niet kon wenen de man, die alles fantastisch vond de man, de man die niet kon wenen de man voor wie geen verdriet bestond het was de man voor wie geen verdriet bestond