de leider zag mij bezig in mijn donkere straat
ik vond dat ik verdiende dat er iemand om mij gaf
om de kanker in de botten van het feest
in de nacht klonken zijn liederen, de meisjes zongen mee
uit de zwarte hemel vielen sterren in de zee
zo gezellig was het in tijden niet geweest
in mijn betere wereld van hersenschimmen
kwam hij redden wat er te redden viel
en ik mocht ook meedoen want ik hoorde erbij
er was aandacht voor mijn gevoelens
mijn bekering was nabij
ik was veilig en niet langer bevreesd