‘t Woas april 34, in’t diepste van de nacht
liept er ne vent rond ‘t Sint-Boafs en dee nogal verdacht
‘t Hoa’t gienen iene gezien en hij liet hem insluiten
en kwoam ts’nuchtinks ongezien mee’t Lam Godske noar buiten

Wad’een drama hier in Gent, da schoap da was verdwenen !
En ‘t was ne wrieje liepe vent en ‘t zat hem in zijn genen
Hij begost noar Moseigneur wa briefkes te schrijven
om zonder hard labeur zijn miljoentsje te krijgen

‘ T LAM GODS, ‘ T LAM GODS, ‘ T LAM GODS
L’AGNEAU MYSTIQUE
DEN TROTS VAN ONZE STAD
DE SCHUUNSTEN TRIPTIEK
‘ T LAM GODS, ‘ T LAM GODS, ‘ T LAM GODS
L’AGNEAU MYSTIQUE
‘T ES VEUR ALTIJD VERDWENEN
DA STUKSKEN ANTIEK

Moar die heiligen van dienst, die wildegen nie loschen
en doarmee hoa dienen dief ‘t een beetsen aan zijn floche
Oanz’hem vriegen om te ruilen, van man tot man
zeit hij : «‘t spijt mij beste menschen, ‘k en keune der zelve nie mier an ! »

Noar da’t schijnt, van tiene nege, zitte’t nog in de kathedroal
op een ploatske oas ge’t wigpakt tons zien ze’t allemoal
Monseigneur besefte’t nie of meugde nie messchien ?
Geef mij ne kier mijn cens of ‘t schoapke goade nuunt mier zien

‘ T LAM GODS, ‘ T LAM GODS, ‘ T LAM GODS
L’AGNEAU MYSTIQUE
DEN TROTS VAN ONZE STAD
DE SCHUUNSTEN TRIPTIEK
‘ T LAM GODS, ‘ T LAM GODS, ‘ T LAM GODS
L’AGNEAU MYSTIQUE
‘T ES VEUR ALTIJD VERDWENEN
DA STUKSKEN ANTIEK

Moar wat dat hij uuk probeerde ter woas gien zeggen an
Tot dat den dief hem wa forceerd’ge mee een beroerte op den divan
Hij sprak zijn loaste woorden en kreeg een bliek gezicht
‘k Ben den ien’gen in de wereld die weet woar da’t ligt ……