Zij dalen in donkere schachten
Waar nooit eens een zonnetje lacht
Zij zwoegen er dagen en nachten
Terwijl hun gezin angstig wacht

Het zwarte goud van onze mijnen
Lokt jong en oud diep in de schacht
Daar zal voor hen geen zon meer schijnen
Want in de mijn regeert de nacht
Gluck auf, Gluck auf, klinkt hun groet
Gluck auf, kameraad, het ga je goed

En diep in de schoot van de aarde
Waar menig gevaar wordt doorstaan
Ontluikt als een blijvende waarde
Een vriendschap die nooit zal vergaan

Al zijn het nu slepers of houwers
Die kompels daarginds in de mijn
Ze vormden de moedige sjouwers
Waar iedereen trots op kan zijn