‘k Ben onderboane me de moto, veel te verre weg van us,
in de knoop me min coördinoatie.
En met de joaren da passeer’n krig min kopke lik nen bus,
onder geweuntes lijdt de empathie.
‘t selde eure, d’ zelde stroate, d’ zelde wolken in de lucht,
dezelfde leegte oaje nie keun slop’n ‘s nachts.
Dezelfde liefde, dezelfden drank, dezelfde spoken in min woft,
en ze vezelen iets in ‘t Frans.

An den toekomst gok nie peiz’n komm’ azwo ol zot genoeg,
‘k ben een mouss’ne fundament.
‘k Moe min woede onderdrukken an de caisse ip den oek,
woarom benne kik nwoi content?
‘k Wille reiz’n en vernieuwen in de levenskwaliteit,
‘k wille si en la en gunter,
zonder te verdrinken in de modaliteit of in nen betoegnen bunker.

La providence va te trouver
Un peu de chance peut tout changer

Van ‘t verleden kundje ljir’n, mette kop tegen de meur,
mo der ès gin ultimatum.
‘k Wille leev’n in de goot’ of in de Hilton in Paris,
ongeacht wuk nen doatum.
‘t selde eure, d’ zelde stroate, d’ zelde wolken in de lucht,
dezelfde leegte oaje nie keun slop’n ‘s nachts.
Dezelfde liefde, dezelfden drank, dezelfde spoken in min woft,
en ze vezelen iets in ‘t Frans.