Het schemert, zwarte wolken aan de hemel
Enkel de wind die met me praat...
En de bomen, ze dansen, de kou snijdt in mijn handen terwijl de avond naar me staart

En me koude handen zitten vol met eelt
M'n gebroken huid is nog niet geheeld
Maar ben eindelijk wakker met een focking kater
M'n trenchcoat is doordrenkt met water
De sterren aan de hemel die vertellen mij
Dat ik altijd zal leven in onzekerheid
Maar onzekerheid is voor mij als de enige zekerheid
Ineens vallen mensen van hun voetstuk af
Komt nergens vandaag maar recht op af
Negativiteit wordt hier afgestraft
En nietsnutten worden afgeblaft
Ik ben een schilderij in het rood-wit-blauw, in de focking kou
En ja ik vind mezelf focking lauw, maar ik geef tenminste echt om jou

Het schemert, zwarte wolken aan de hemel
Enkel de wind die met me praat...
En de bomen, ze dansen, de kou snijdt in mijn handen terwijl de avond naar me staart

Yeah
Komt naast me staan, verdwaal met mij
Neem je mindere en geef je waardigheid
Praat met mij of zorg dat je zwijgt
Maar laat me nooit de laatste zijn
Zoveel regels, niets dat moet
Zoveel verschillen, in hetzelfde bloed
Zoveel ambities, om de hoek
Dus komen de laatste blikken op het witte doek
Kijk niet achterom loop met me gezicht richting de zon
En vergeet nooit meer van waar ik kom
Kijk altijd over de horizon
Je bent een vriend van mij, loop door de sneeuw als het vriest met mij
Ik koos voor jou, jij kiest voor mij, het schemert

Het schemert, zwarte wolken aan de hemel
Enkel de wind die met me praat...
En de bomen, ze dansen, de kou snijdt in mijn handen terwijl de avond naar me staart

Van mij mag het regenen, laat het maar donderen
Soms voel ik mij het liefst alleen
En ik kan niet met je zijn maar zeker ook niet zonder je
Soms voel ik je om me heen

Het schemert, zwarte wolken aan de hemel
Enkel de wind die met me praat...
En de bomen, ze dansen, de kou snijdt in mijn handen terwijl de avond naar me staart