Hoe kan dat, hoe kan dat,
snap jij dat misschien:
toen Lena ging slapen
heeft ze huizen gezien.
En toen werd ze wakker
en keek wat er was:
er waren geen huizen,
maar sloten en gras.

‘Ik snap het: ze woont
op een boot, volgens mij.
Daar woont ze, daar slaapt ze,
zo vaart ze voorbij.’

En dat dan, en dat dan,
wat grappig is dat:
er woont een Martine
hoog boven de stad.
Op straat zijn de mensen
als muggen zo klein.
De autootjes lijken 
van speelgoed te zijn.

‘Ik snap het: ze woont
15-hoog in een flat
en tussen de wolken
ligt zij in haar bed.’

Kun jij nou begrijpen
hoe dit kan bestaan:
Jan woont in een woning
met wielen eraan.
Soms ligt hij te dromen,
zo stil op één oor,
dan gaat zijn mooi huisje
er met hem vandoor.

‘Ik snap het: hij woont
in een woonwagenkamp,
met boven zijn bedje
een woonwagenkamp.’