Die Rotterdam van vroeger kennen
Die moeten aan de nieuwe stad
Toch altijd weer een beetje wennen
't Is allemaal zo recht, zo plat
De straten en de huizenblokken
Als langs een liniaal getrokken
Het is zo mathematisch zuiver
Dat ik er af en toe van huiver

Ik heb je nog gekend toen je zo was, Rotterdam
Toen was je nog niet zo groot en niet zo rijk
Toen Pygmalion nog Shaw was en geen show was, Rotterdam
Geen sterveling die wist wat een metro was, Rotterdam
Toen had ik jou al lief om jou initiatief en je Dijk
Je binnenstad was toen een centrum van plezier
Maar ondanks dat ie nu zo dood is als een pier
Heb ik altijd gevonden dat je zo was, Rotterdam
Ik heb je nog gekend toen je zo was, Rotterdam

Ik mis je stoere sleperspaarden
Je straatjes rond het Haagse Veer
Architectonisch zonder waarde
Maar met een specifieke sfeer
We wonen nu in mooie flatjes
Beetje klein, maar o zo netjes
Maar wie je vroeger heeft gekend
Die vindt dat al te efficient

Ik heb je nog gekend toen je zo was, Rotterdam
Voor planning was de tijd toen nog niet rijp
Toen er nog in de verte geen Bardot was, Rotterdam
Maar elke jongen wel wist wie Buziau was, Rotterdam
Toen was er nog een Pschorr, nu rest ons enkel Cor en De Pijp
Het Witte Huis was eens een imposant gebouw
Het staat er altijd nog, maar ach jee, wat is het nou
Toch heb ik steeds gevonden dat je zo was, Rotterdam
Ik heb je nog gekend toen je zo was, Rotterdam

Maar wie zich blind staart op 't verleden
Historie idealiseert. Miskent de eisen van 't heden
Dat stilstand niet meer permitteert
Wil Rotterdam zijn plaats behouden
Dan offert het desnoods het oude
Want de vooruitgang neemt geen keer
En over tien jaar zingt men weer

Ik heb je nog gekend toen je zo was, Rotterdam
Wat was het gezellig wachten voor de brug
Zodat ik steeds te laat op mijn bureau kwam, Rotterdam
Omdat er toen helaas nog geen metro was, Rotterdam
Nou vlieg je er eens uit naar Hoogvliet en naar Zuid, en terug
Je keek van de Euromast nou tot ver voorbij Den Haag
Hij staat er altijd nog, maar ach jee, wat is die laag
Toch heb ik steeds gevonden dat je zo was, Rotterdam
Ik heb je nog gekend toen je zo was, Rotterdam


(c) Tekst: Marinus van Henegouwen, Muziek: Steye van Brandenberg