Als je in mijn hart kon kijken, oh wat zou daar te lezen staan
Een sprookje over geesten, die gaan spoken bij volle maan
In een zwart kasteel op een hoge rots met ketens aan de muur
Zo huisde ik bij jou nooit kwam ik meer vrij misschien
Want ik was maar een geest die je niet kon zien.

Als je in mijn hart kon kijken, oh wat zou daar te lezen staan
Een reeks van go it boekjes zoals ze thuis op de zolder staan
En op het punt waar het spannend word zou ik de held steeds zijn
Maar helden zijn soms moe
Nooit keek je naar zo'n boek nog om
Omdat je 't slot toch niet verdragen kon.

'k Gedraag me nu als een groot acteur die op gaat in zijn rol
En speelt met veel bravoure
Ik speel de rol en hou het vol
Van iemand die nog heel veel om je geeft
maar 't is niet iets wat leeft
Het is wel zonde dat ik het zeg maar wat ik voelde is weg
En ik krijg het maar niet
'k Weet niet wat er is misgegaan, maar het is weggegaan
En ik krijg het maar niet terug.

Als je in mijn hart kon kijken, oh wat zou daar te lezen staan
Een sprookje over geesten, die gaan spoken bij volle maan
In een zwart kasteel op een hoge rots met ketens aan de muur
Maar 't sprookje is wel uit, want lees tussen de regels door
En je vindt het spoor naar de sleutel van dit stuk
Hoe kort duurt toch geluk.

Het is wel zonde dat ik het zeg maar wat ik voelde is weg
En ik krijg het maar niet
'k Weet niet wat er is misgegaan, maar het is weggegaan
En ik krijg het maar niet terug.