Één januari, gelukkig Nieuwjaar
Belofte maakt schuld en wij beloven elkaar
Zij stopt met roken, dat vind ik dapper van haar
En ik beloof haar dat ik een jaar niet meer vreemd zal gaan

Tien dagen later, belofte maakt schuld: zij trakteert mij op een etentje
Het is haar duidelijk niet gelukt
En ik ben zo stom om daar bij de Italiaan te knipogen naar een dienstertje
We beginnen alle twee van voren af aan

   Zwak van vlees, zwak van geest
Ik ben nog nooit zo zwak geweest
En zij kauwt nu op zuurtjes
met haar handen weet ze geen blijf
Haar bloed snakt naar nicotine
Met lege stickers op haar lijf

Drie maanden later, ze wil zich laten gaan
Werd al zeven kilo zwaarder, maar ik moedig haar aan
Dat ik het kan weten, dat zo’n buikje echt wel went
En dat het een reden is om niet te roken: het is net of je zwanger bent

Op zeven mei blijkt dat mijn trui geurt naar een ongekend damesparfum
Geen nood, ik hield en houd mij aan mijn woord
Trouwens jouw trui ruikt ook als je passief hebt gerookt
Dertien augustus we zijn verjaard
Ik geef haar een kus en een verjaardagstaart
Maar nog een cadeautje pas als zij ’t nieuwe jaar haalt
Zonder dat haar belofte in rook opgaat
Krijgt zij van mij een kleinigheidje
’t Is immers de intentie die telt, nietwaar
Nog vier en een halve maand op haar tanden bijten
Maar haar tandarts wordt dan wel door mij betaald

   Zwak van vlees, zwak van geest
Ik ben nog nooit zo sterk geweest
En elke schoonheid zeg ik 
Goed, het gras is groener bij jou
Maar ik kom dart gras niet plukken 
Heb ik beloofd aan mijn vrouw
En toch is die niet gelukkig 
Ze vindt de strijd niet fijn
Ze moet zich geheel onthouden
Terwijl ik nog altijd vrij
Dat is waar, alleen met haar
Maar nu beweert zij dat wij tot het nieuwe jaar
Niet meer slapen met elkaar

Zeventien oktober, onze huwelijksdag
Ik geef haar als cadeau een pakje halfzware shag
Dertien november, ze vindt het helemaal niet leuk
Dat ik haar zakken doorzoek op zoek naar een sigarettenpeuk
 Eenentwintig november, het huis staat helemaal op z’n kop
Oké, ik beken, ik heb de pleisters verstopt
Eenendertig december, totaal onverwacht
Begint zij terug te roken en vijf voor middernacht
Ik zeg: “Allez, wat krijgen we nu? We zijn d’r bijna
Nog amper vijf minuten en dan zitten we in het Nieuwjaar”
Ze zegt: “Die vijf minuten zullen het niet maken
Ik weet nu dat ik het kan
Maar Geert, ik wou je alleen maar laten weten
Ik ben het afgelopen jaar zeven keer vreemdgegaan”