k zag haar zitten bij het venster
Ze las de krant en dronk haar thee
En ik?stond?aan de grond?genageld
Want ik herkende haar meteen

Ik dacht?aan die ene keer
Een halve eeuw geleden, ongeveer
Toen de zomers nog roken naar rozemarijn
En de mest op het veld, maar dat hoorde er bij
Ik denk: What the hell?
Uw blonde haren zwart geverfd nu
Damn , te weinig letters in het alfabet
Om te zeggen wat ik denk nu

Suzanne, Suzanne, Suzanne, ik ben stapelgek op jou

Terug in de tijd. de lucht, die was grijs
En het dorp waar ik woonde pokkesaai, pokkesaai
Maar toen zag ik haar in die donkere parochiezaal
Stopte m'n hart, ze stond aan de bar
Ik zei tegen haar dat het met bonnekes was
Ze zei tegen mij da ze geen bonnekes had
En bedankte toen ik haar een bonneke gaf
Haar lach zo lief, haar blik zo mooi
De wereld zo klein, de zaal zo groot
Haar ogen zo blauw, ik werd zo rood. Oh no...
Haar vader zei dat ze niet mocht gaan
Twee uur later stonden wij te tongen achter het frietkotkraam
Moile, moile, lekke, lekke...
Ik zal het nie zegge…

Suzanne, Suzanne, Suzanne, ik ben stapelgek op jou
Suzanne, Suzanne, Suzanne, ik ben stapelgek op jou

Ik wou haar vragen of ze mij nog kende
Ik wou haar vragen of ze tijd zou hebben
Om een koffie te drinken en bij te kletsen
Over verloren liefdes en de vrienden die we beide kenden
Ik wou haar vragen of ze mij nog kende
Of ze soms nog terug ging naar het dorp tussen de weides en koeien
Waar ze rijden op de scooter en de dingen altijd blijven zoals vroeger
Maar ik zei niets
Ik zei niets toen ze mij voorbij liep
Ik keek door het door het vensterglas
En ik dacht: Vaarwel...

Suzanne, Suzanne, Suzanne, ik ben stapelgek op jou (Woow, bye bye baby!)
Suzanne, Suzanne, Suzanne, ik ben stapelgek op jou

Ik zag haar zitten bij het venster
Ze las de krant en dronk haar thee
En ik stond aan de grond genageld
Want ik herkende haar meteen (hey, hey)

Suzanne (hey, hey), Suzanne (hey, hey), Suzanne, weet jij nog wie ik ben?
Suzanne (hey, hey), Suzanne (hey, hey), Suzanne, weet jij nog wie ik ben?