[Intro]

[Verse 1]
Wat moet ik dan doen met mijn tijd?
En straks voelt dan de vrijheid niet vrij,   
Jij zit verweven als draad door mijn zijn,
Maar ooit was dat fijn,
Ik wil groeien met de tijd,
Maar ik wil ook dat niets veranderd.

[Verse 2]
Wat moet ik dan doen met de herfst?
Met wie moet ik dan proosten met kerst?
Van alles dat erg is, is het alleen doen het ergst,
Het allerergst,
Ik klamp vast aan wat ik heb,
En schud ook steeds meer nieuwe handen.

[Chorus]
'k Heb zeeën van liefde, voor zeeën van tijd,
En als twee mensen kiezen voor elkaar, kiezen zij voor altijd,
Of voor even tot verveling hen scheidt,
Leef en laat leven, leef en lijd,
En met wie moet ik lachen dan? Jij verveelt nooit,
Ooit moet ik alleen zijn, misschien is nu ooit,
Maar met wie moet ik huilen dan? Dat het me spijt,
Dat ik niet weet wat ik in hemelsnaam aan moet met zeeën van tijd,
Zeeën van tijd.

[Verse 3]
Met wie vul jij de leegte dan op?
Wat als ik me gek speculeer,
En erachter kom dat het ook nog klopt,
Wat is dan erger, de angst of het feit?
Ik vrees dat ik lijd, dus ik zocht gelegenheid,
En ik vond het in jouw woorden.

[Verse 4]
Met wie vul ik de leegte dan op?
Zijn mijn gedachten genoeg of zoek ik door tot iets klopt?
Wij zijn als mensheid gemaakt voor elkaar,
Soms valt dat me zwaar,
Maar hoe echt houden van voelt,
Is niet te vangen in akkoorden.

[Chorus]
'k Heb zeeën van liefde, voor zeeën van tijd,
En als twee mensen kiezen voor elkaar, kiezen zij voor altijd,
Of voor even tot verveling hen scheidt,
Leef en laat leven, leef en lijd,
En met wie moet ik lachen dan? Jij verveelt nooit,
Ooit moet ik alleen zijn, misschien is nu ooit,
Maar met wie moet ik huilen dan? Dat het me spijt,
Dat ik niet weet wat ik in hemelsnaam aan moet met zeeën van tijd,
Zeeën van tijd.