vijfenzestig plus
compleet met wandelstok
waar zo op het oog niets vreemds aan lijkt
staat voor de etalage van Christine le Duc
en kijkt
kijkt

daar loopt hij weer
in de drukke winkelstraat
waar het kooplustig vrouwvolk krioelt
hij struikelt over zijn stok
houdt zich schijnbaar staande aan een rok
maar voelt
voelt

vieze ouwe man
hij denkt er elke dag weer aan
vieze ouwe man
hij is een man die nog graag wil
maar niet meer kan
vieze vieze ouwe man

hij heeft in een warenhuis
een zijden damesonderbroek gegapt
en is betrapt
toen de juffrouw hem
op heterdaad betrapte
heeft hij het zijden slipje haastig ingeslikt
bijna gestikt

een vrouw stapt van haar fiets
het zadel is nog warm
als hij uit het niets
uit een portiek opduikt
met zijn kromme benen
naar de fiets toeloopt
en aan het zadel ruikt
ruikt

hij zag een kaalgeplukte kip en riep
hee kijk een kut met kittelaar
en hij kwam klaar
toen de poelier hem
op z'n natte broek wees
zei hij met een bezwete kop
dat droogt wel op

vieze ouwe man
hij zit er elke dag weer an
vieze ouwe man
het is zo'n man die nog graag wil
maar niet meer kan
vieze vieze vuile vuile
lieve ouwe man


(c) tekst: Freek de Jonghe / muziek: Bram Vermeulen