zondagmiddag negentienvijftig
met mijn vader naar de kerk
voor mij is het een wekelijks uitje
voor hem is het zijn dagelijks werk
't kerkje staat in Brandeburen
Heidenskip noemen de Friezen het
de garagehouder komt ons halen
met zijn zwarte chevrolet

de kosteres zet mij op mijn plaatsje
in de ouderlingenbank
ze geeft mij twee pepermuntjes
wat zeg je dan ik mompel dank
als alle mensen zijn gezeten
verschijnt de ouderlingenrij
vader loopt daarin als tweede
klimt op de kansel knikt naar mij

jongetje op zondagmiddag
dat niets begrijpt maar alles hoort
verliefd is op de stem van vader
die rustig voorleest uit God's woord
in de verte loeien koeien
een eendenjager lost een schot
maar niets verstoord de stem van vader
die voorleest uit het woord van God

terug in de konsistoriekamer
staan de thee en koekjes klaar
vader bevrijdt zich uit zijn toga
en jaagt de brand in een sigaar
maar ik heb eventjes geen aandacht
voor de daden van mijn held
ik mag de kollektezakken legen
helpen bij 't tellen van het geld

we rijden door de Friese weiden
benzine ruik ik gier en hooi
de chauffeur vraagt hoe ik de preek vond
vader glimlacht, ik zeg mooi
het is maar tien minuten rijden
thuis wacht moeder nog meer thee
ik mag de togakoffer dragen
en een volgend keer weer mee

jongetje op zondagmiddag
in de ban van vaders stem
dat niets begrijpt maar heel goed luistert
of hij zacht klinkt of met klem
jongetje op zondagmiddag
dat niets begrijpt van de heilige geest
maar hoort dat die stem op zijn mooist klinkt
als vader uit de bijbel leest


(c) tekst: Freek de Jonge / muziek: Henk Hofstede - Robert Jan Stips