Zandvoort in november
Als een grote, lege schelp
Lig je aan het Noordzeestrand
Zandvoort in november
Uit een dichtgevallen kuil
Steekt een stukgewaaide krant
Huiverend sla ik mijn jas wat dichter om me heen 
De noordwester brul en blaast voor mij
Voor mij alleen

Zandvoort in november
Zandvoort in de herfst
Mijn voeten zakken weg in het rulle mulle zand
Wrakhout ligt verspreid over het uitgestorven strand
Een half vergane plank waarop wat letters staan geschreven
Afkomstig uit een wereld waar de mensen anders leven
Zandvoort in het najaar
Badplaats in november

Zandvoort in november
De straten liggen doods en verlaten in het duin
Zandvoort in november
Een bordje 'zimmer frei' ligt ergens in een tent
Een deur wordt door de eigenaar zorgvuldig glad geschuurd
De huur zal wel verhoogd zijn als een gast zijn huis weer huurt

Zandvoort in november
Zandvoort in de herfst
Opgevouwen stoeltjes staan in rijen achter glas
Een herinnering aan dagen dat het dichtbevolkt was
Kijk, daar staat nog die strandstoel waar die Duitsers toen in lagen
Zou hij thuis die opzichtige badjas ook weer dragen
Het was Zandvoort in het hoogseizoen
Badplaats in de zomer

Zandvoort in november
Hoeveel warme, naakte lijven rollen straks weer in je zand
Zandvoort in november
In je dure hotels gaan de biljetten van de hand
Maar gedreven op de stormwind krijsen meeuwen mij voorbij
Ik schreeuw de woeste zee toe: "je bent eventjes van mij"
Zandvoort in november
Zandvoort in november
Zandvoort in november