Welterusten Kim Dung
Welterusten Kim Dung
Morgen zal ik je vertellen van je Vietnamese land
Van het leven in je dorp voordat alles werd verbrand
Van de akkers, de gewassen, van de bloemen in je tuin
Voordat vreemde vliegmachines het veranderden in puin
‘k Zal je dragen Kim Dung

Nu je beentjes je ontbreken
Niet tot lopen meer in staat
Maar je kunt al heel goed spreken
Slaap maar, kleine kameraad

Welterusten Kim Dung
Welterusten Kim Dung
Morgen gaan we samen bouwen waar je schooltje heeft gestaan
Strakjes zullen kinderen spelen zoals jij toen hebt gedaan
Op de warme woensdagmiddag, het was net eventjes na twee
Toen je wereldje verbrandde in die helse vlammenzee
‘k Zal je voeden Kim Dung

Nu je armen je ontbreken
Niet tot voelen meer in staat
Maar je kunt gelukkig spreken
Slaap maar uit, mijn kameraad

Welterusten Kim Dung
Welterusten, Kim Dung
Morgen zal ik je vertellen van het land dat jou behoort
Van hen die jou dierbaar waren voordat zij werden vermoord
Je zult alle talen spreken, taal die iedereen begrijpt
Want je land zal weer bewoonbaar worden als je bent gerijpt
 Je zult leren, Kim Dung

Ja, je stem zal snijdend klinken
Van je vrede, fel begeerd
Tot verlossing van die macht
Die de oorlog exploiteert