Ze sloeg haar armen om zijn middel
Zei een schietgebed voor hem
Ze had in jaren niet gebeden
In een adem brak haar stem
Om hen heen huilden sirenes
In de echo van een school
Niemand meer om te vertrouwen
Niemand meer behalve God
Toen brak de hemel open
En de aarde werd verlicht
Engelen zweefden door het luchtruim met hun stralende gezicht
En in ieder woord klonk de booschap door die ze zongen zonder schroom
Vrede zij in ieder blijf geloven in die droom
Zijn hoofd lag op haar schouder
Uit zijn mondhoek droop wat bloed
Toen ze adam had gestameld
Zei hij kalm het is goed
De lucht was grijs en gruig van het verschoten kruit
Terwijl haar dromen stroomden blies hij zijn laatste adem uit
En toen brak de hemel open
En de aarde werd verlicht
Engelen zweefden door het luchtruim met hun stralende gezicht
En in ieder woord klonk de booschap door die ze zongen zonder schroom
Vrede zij in ieder blijf geloven in die droom
En toen brak de hemel open
En de aarde werd verlicht
Engelen zweefden door het luchtruim met hun stralende gezicht
En in ieder woord klonk de booschap door die ze zongen zonder schroom
Vrede zij in ieder blijf geloven in die droom
Vrede zij in ieder blijf geloven in die droom